Genelde iki yaşından sonra ortaya çıkan saç yolma, anne-çocuk ilişkisinde çatışmalar olduğunu gösterir. Duygularını ifade etmede güçlük çeken, yasak ve baskı altında büyüyen çocuklar saç koparma davranışına daha sık rastlanmaktadır. Korkularını, endişelerini, öfkelerini rahatça ifade etmelerine izin verilmeyen çocuklar, saçlarını veya kaşlarını yolarak, saldırganlık ve kızgınlık duygularını kendilerine yöneltmektedirler.

Bu durumun düzelebilmesi için ebeveynle çocuk arasındaki ilişki yeniden düzenlenmelidir.

Saç koparma, dürtü bozuklukları içerisinde yer alır. Saç yolma dürtüsünü ertelemeye ya da durdurmaya çalışmak gerginliği arttırır. Saçları koparmak ise bir haz, rahatlama ve doyum duygusu verir. Bu durum, ilerledikçe kişinin yaşamını olumsuz etkileyen bir hal alır.

Bilişsel Davranışçı yöntemler etkili olmaktadır.